სასწაულების ანატომია შუა საუკუნეების საქართველოში
DOI:
https://doi.org/10.32859/neg/16/257-275საკვანძო სიტყვები:
სასწაულები, წყვდიადის სამეფო, ჰაიტონი, ჯონ მანდევილი, ჰილდესჰაიმი, მარკო პოლოანოტაცია
კვლევა ეხება სასწაულების ანატომიას მედიევალურ ეპოქაში და წარმოგვიდგენს ევროპულ წყაროებში (კერძოდ, ჰაიტონის, მარკო პოლოს, ჯონ მანდევილის, ჰილდესჰაიმის, პლანო კარპინის, მარინო სანუდოს ტექსტებში) საქართველოს შესახებ დაცულ ცნობებში მოთხრობილ სასწაულებს.
თუ XI-XII საუკუნეებში ლათინურენოვანი წყაროები საქართველოზე საუბრისას მეტწილად ზოგადი ინფორმაციით და ნახევრად მითოსური და ლეგენდარული ამბებით იფარგლებოდა, მოგვიანებით, მონღოლთა ბატონობის ეპოქაში, XIII-XIV საუკუნეებში საქართველოზე თხრობისას საქართველოს და ქართველების ხატი რეალურ კონტურებს იძენს, კონკრეტდება პოლიტიკური კონტექსტი, ლანდშაფტი, წეს-ჩვეულებები და სხვა კულტურულ-ანთროპოლოგიური ხასიათის ცნობები, მათ შორისაა სასწაულების ამსახველი პასაჟებიც.
კვლევის მიზანია გააანალიზოს, რა ხასიათისაა დასავლურ წყაროებში საქართველოში მომხდარი სასწაულების შინაარსი და ხასიათი, და რა ტიპის ინტერპრეტაციის საშუალებას იძლევა ეს ტექსტები.
